Όταν συναντηθούμε η χώρα θα ’χει αλλάξει χέρια
ο πλανήτης θα γίνει το πιο βαρετό μέρος να ζήσει κανείς
κι όλα αθόρυβα θα καταλήξουν στην πλήξη
Θα ’ναι ξημέρωμα όταν συναντηθούμε
απόγευμα μιας εποχής ενδιάμεσης ―
ούτε κρύο ούτε ζέστη
μόνο υγρασία
σαν αγάπη
χωρίς παραδοχές
Κι αν έφευγα σήμερα γι’ αλλού
αν φοβόμουν περισσότερο απ’ όσο τολμώ
αν βιαστικά σμήνη πτηνών, βλαστοκύτταρα
μηχανισμοί αιμοποίησης
μας εγκαταλείψουν
αν είναι άλλη χώρα η Ελλάδα την άνοιξη
πάντα στ’ αριστερά το κοιμητήριο
γεμάτο λευκό μάρμαρο εισαγωγής
[ δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό culturebook.gr ]